Οστεοαρθρίτιδα γόνατος (γονάρθρωση)

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (ονομάζεται επίσης γονάρθρωση) είναι μια αρκετά συχνή ασθένεια που έχει βρεθεί πρόσφατα όχι μόνο στους ηλικιωμένους, αλλά και στους νέους.

Η παθολογία είναι μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας για τους ασθενείς όταν αρνούνται να αναζητήσουν βοήθεια από τραυματολόγο ή ορθοπεδικό χειρουργό.

Ας εξετάσουμε γιατί οι ασθενείς αναπτύσσουν οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, ποια είναι τα κύρια συμπτώματά της, πόσο επικίνδυνη είναι και πώς να πραγματοποιηθεί αποτελεσματική θεραπεία για την προοδευτική καταστροφή της άρθρωσης του γόνατος.

Οι κύριοι παράγοντες για την εμφάνιση αυτής της παθολογίας

Οι αρθρώσεις εκτίθενται συνεχώς σε σημαντική πίεση. Τα γόνατα επηρεάζονται ιδιαίτερα: αναγκάζονται να κάνουν πολλή σωματική εργασία, γι' αυτό φθείρονται γρήγορα. Η διαδικασία παραμόρφωσης εντείνεται από το γεγονός ότι τα πόδια αναγκάζονται να φέρουν το βάρος του σώματος.

Το γεγονός αυτό συμβάλλει περαιτέρω στο γεγονός ότι τα γόνατα αρχίζουν να φθείρονται και ο χόνδρος ιστός της άρθρωσης λεπταίνει και διασπάται.

Οι ακόλουθοι λόγοι μπορούν να επιταχύνουν την παθολογική διαδικασία στις αρθρώσεις:

1. Αυξημένο σωματικό βάρος του ασθενούς. Η πλήρης καταστροφή της άρθρωσης συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα και πιο έντονα. Έχει αποδειχθεί ότι η εν λόγω ασθένεια είναι τρεις φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε παχύσαρκα άτομα από ό, τι σε άτομα κανονικού βάρους.
2. Έντονο άθλημα στο οποίο τραυματίζονται συνεχώς οι αρθρώσεις.
3. Συχνά κατάγματα, προηγούμενοι τραυματισμοί στο γόνατο συμβάλλουν στο γεγονός ότι ο ασθενής αρχίζει να εκφυλίζει διεργασίες του αρθρικού χόνδρου σε νεαρή ηλικία.
4. Ανωμαλίες στη θέση των οστών - η λεγόμενη παραμόρφωση βλαισού ή βαλβίδας.
5. Η κακή ανάπτυξη της συνδεσμικής συσκευής του γόνατος οδηγεί σε συχνούς τραυματισμούς, εξαρθρήματα. Ως αποτέλεσμα των τραυματισμών που περιγράφηκαν, ο ασθενής εμφανίζει οστεοαρθρίτιδα.
6. Η βλάβη του μηνίσκου πυροδοτεί την εκφυλιστική διαδικασία καταστροφής του γόνατος.
7. Το συνεχές άγχος οδηγεί σε επιδείνωση της υγείας του μυοσκελετικού συστήματος.
8. Διαταραχή των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα λόγω έλλειψης θρεπτικών ουσιών και μετάλλων (τα οστά υποφέρουν περισσότερο από ανεπάρκεια ασβεστίου).

Τα ακόλουθα άτομα ανήκουν επίσης στην ομάδα κινδύνου:

• όλοι οι αθλητές?
• Ασθενείς, ανεξαρτήτως φύλου, που έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας των 50 ετών.
• Γυναίκες που έχουν ξεκινήσει την εμμηνόπαυση.
• Ασθενείς με κιρσούς.
• Άτομα με φτωχή κληρονομιά.

Ποιοι είναι οι βαθμοί της νόσου;

Η εν λόγω παθολογία αναπτύσσεται σταδιακά, πολύ αργά. Στην αρχή μπορεί να μην εμφανιστεί και ο ασθενής δεν βιάζεται να δει γιατρό. Παρόλα αυτά, η παθολογική διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει και αν δεν σταματήσει έγκαιρα, θα χαθούν σταδιακά οι λειτουργίες των κάτω άκρων, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση αναπηρίας.

Για παράδειγμα, στον βαθμό 1, ο ασθενής μπορεί να διαπιστώσει ότι το πόδι κουράζεται, ακόμα κι αν το φορτίο ήταν χαμηλό. Μπορεί να γίνει αισθητός ένας συγκεκριμένος περιορισμός στην κινητικότητα της άρθρωσης του γόνατος και να ακουστεί ένα ευδιάκριτο τρίξιμο κατά τη διάρκεια της κίνησης.

Υπάρχει έντονος αρχικός πόνος όταν τα συμπτώματα δεν ξεκουράζουν, κυρίως το πρωί. Αφού ο ασθενής «απλωθεί», τα συμπτώματα σταδιακά υποχωρούν και αυξάνονται ξανά μετά την άσκηση. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, δεν υπάρχει έντονη παραμόρφωση του οστικού ιστού.

Από τον 2ο βαθμό ο πόνος χειροτερεύει. Ως αποτέλεσμα, το περπάτημα είναι μειωμένο. Μερικές φορές είναι σχεδόν αδύνατο για τον ασθενή να κινηθεί κανονικά και απαιτείται μεγάλη ανάπαυση ακόμα και μετά από ένα μικρό άγχος. Όταν ο χώρος της άρθρωσης στενεύει, τα οστεόφυτα αναπτύσσονται στα οστά και ανώμαλο υγρό συσσωρεύεται στην άρθρωση.

Από τον βαθμό 3 ο πόνος εμφανίζεται όχι μόνο στην εργασία, κατά τη διάρκεια του αθλητισμού, αλλά και σε πλήρη ανάπαυση. Η παραμόρφωση του γόνατος είναι πολύ έντονη, γεγονός που δυσκολεύει κάθε κίνηση.

Συνήθη συμπτώματα της νόσου

Είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στα γενικά συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος:

1. Κόποι. Δεν εμφανίζεται ξαφνικά, αλλά η ήπια ενόχληση μπορεί να διαρκέσει σχεδόν χρόνια. Πιο έντονος πόνος προκαλείται από τραύμα.
2. Παραμόρφωση του γόνατος (διατηρεί το προηγούμενο σχήμα του).
3. Συσσώρευση υγρού στην ενδοαρθρική κοιλότητα. Όταν η ποσότητα του υπερβαίνει ορισμένες τιμές, αναπτύσσεται η λεγόμενη κύστη του Baker. Ένα σφιχτό ελαστικό αντικείμενο εμφανίζεται στην κοιλότητα του γόνατος. Είναι πιο αισθητό όταν η άρθρωση είναι ευθεία.
4. Τρίξιμο στο γόνατο παρατηρείται όταν η παθολογία βρίσκεται στο δεύτερο ή τρίτο στάδιο. Είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που παρατηρείται σε ένα υγιές άτομο όταν λυγίζει ή ισιώνει το γόνατο. Ο ήχος γίνεται αισθητός σκληρός και επώδυνος. Μερικές φορές το τσούξιμο παρεμβαίνει στις ενεργές κινήσεις.
5. Μειωμένο φυσιολογικό εύρος κίνησης της άρθρωσης. Συνήθως ο ασθενής δεν μπορεί να λυγίσει το προσβεβλημένο πόδι, λυγίστε το. Μπορεί να το λυγίσει σε ορθή γωνία, οι περαιτέρω κινήσεις συνοδεύονται από έντονο πόνο.
6. Η δυσκαμψία του γόνατος εμφανίζεται κυρίως στα στάδια 3. Μερικές φορές οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν μόνο με τα άκρα λυγισμένα.
7. Αυξημένος πόνος όταν αλλάζει ο καιρός.
8. Σημαντική λέπτυνση του χόνδρου. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, μερικές φορές σημειώνεται έκθεση των οστών. Η ακτινογραφία του γόνατος δείχνει σημαντική συσσώρευση οστεοφύτων.

Τύποι οστεοαρθρίτιδας

Ανάλογα με την προέλευση, η οστεοαρθρίτιδα είναι πρωτοπαθής (λειτουργεί ως ανεξάρτητη ασθένεια) ή δευτερογενής - μια επιπλοκή των υπαρχουσών παθολογιών. Ανάλογα με την εντόπιση, η παθολογία είναι δεξιά, αριστερή και αμφοτερόπλευρη.

Με βάση τα χαρακτηριστικά της εκδήλωσης, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι της νόσου.

1. Η παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μια χρόνια, μη αναστρέψιμη αλλαγή στην άρθρωση.
2. Η επιγονατιδομηριαία οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται λόγω παρατεταμένης έντονης σωματικής καταπόνησης.
3. Η φλεγμονώδης οστεοαρθρίτιδα προκαλείται από μια επίμονη, χωρίς θεραπεία φλεγμονώδη διαδικασία στις αρθρώσεις.
4. Η δυσπλαστική οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται λόγω συγγενών ανωμαλιών στη δομή της άρθρωσης του γόνατος.
5. Η μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα συχνών τραυματισμών στο μυοσκελετικό σύστημα.
6. Η μεταβολική οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται σε ουρική αρθρίτιδα και άλλες μεταβολικές διαταραχές.
7. Η μετα-λοιμώδης οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ανεπαρκώς αντιμετωπισμένων φλεγμονωδών παθολογιών.
8. Η στατική μορφή της νόσου αναγνωρίζεται όταν τα γόνατα εκτίθενται συνεχώς σε αυξημένη πίεση.
9. Εάν η αιτία της βλάβης στο γόνατο δεν είναι ξεκάθαρη, οι ειδικοί κάνουν λόγο για ιδιοπαθή οστεοαρθρίτιδα.

Χαρακτηριστικά της θεραπείας της νόσου

Στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου, ένας ρευματολόγος και ένας τραυματολόγος συμμετέχουν στη θεραπεία. Εάν έχει πάει πολύ μακριά, η ασθενής πρέπει να δει έναν χειρουργό. Εξάλλου, σε ορισμένες κλινικές υπάρχει ένας στενός ειδικός που ασχολείται με παθήσεις των αρθρώσεων - ένας αρθρολόγος.

Η έκταση των θεραπευτικών μέτρων εξαρτάται από το πόσο έχει προχωρήσει η νόσος. Εάν η αιτία της εν λόγω παθολογίας μπορεί να εξαλειφθεί σε πρώιμο στάδιο, μπορεί να επιτευχθεί σχεδόν μόνιμη ανάρρωση.

Οι στόχοι κάθε θεραπείας είναι η πλήρης απαλλαγή από τον πόνο, η αποκατάσταση του κατεστραμμένου χόνδρου και η αύξηση του εύρους κίνησης στην άρθρωση.

Η πορεία της θεραπείας με φάρμακα επιλέγεται αποκλειστικά από γιατρό. Ο ασθενής δεν μπορεί να το συνταγογραφήσει στον εαυτό του καθώς μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω καταστροφή της άρθρωσης. Τα κύρια φάρμακα συνταγογραφούνται:

1. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη δισκία ή αλοιφές. Η δράση τους στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής στην πάσχουσα περιοχή. Μερικές φορές μπορούν να συνταγογραφηθούν ενέσεις στην κοιλότητα της άρθρωσης.
2. Προϊόντα που βελτιώνουν τη ροή του αίματος στο γόνατο. Αυτά είναι μυοχαλαρωτικά, αντισπασμωδικά. Τα τελευταία είναι καλά στην ανακούφιση του πόνου.
3. Τα προϊόντα που αποκαθιστούν τον αρθρικό χόνδρο βελτιώνουν τη φυσιολογική διατροφή σε αυτόν.

Ο αποκλεισμός της νοβοκαΐνης βοηθά στην ανακούφιση του οξέος πόνου. Η ένεση μπορεί να γίνει από το εξωτερικό ή το εσωτερικό της άρθρωσης. Η πιο εύκολη και ασφαλής μέθοδος είναι να χορηγήσετε το φάρμακο εξωτερικά. Με τον κατάλληλο χειρισμό, ο πόνος θα υποχωρήσει σχεδόν αμέσως.

Μια αλοιφή που βασίζεται σε ισχυρά ΜΣΑΦ βοηθά επίσης στην αντιμετώπιση του πόνου. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να παίρνετε ισχυρά φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οποιοδήποτε φάρμακο, ακόμη και το πιο αποτελεσματικό, μπορεί να έχει παρενέργειες και να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις. Αυτό σημαίνει ότι η αυτοθεραπεία γενικά δεν επιτρέπεται για αυτή τη σοβαρή ασθένεια.

Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να είναι αποτελεσματική εφόσον η νόσος δεν έχει προχωρήσει πολύ. Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται για μη αναστρέψιμη βλάβη των αρθρώσεων. Εμφυτεύεται μεταλλική πρόθεση.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθεί η κινητικότητα του γόνατος αυτή τη στιγμή. Τα μειονεκτήματα αυτών των επεμβάσεων είναι η περιορισμένη διάρκεια ζωής της πρόθεσης και η υψηλή τιμή.

Στην αρθροσκόπηση όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονται μέσω μικροσκοπικών παρακεντήσεων στην άρθρωση. Κατά την επέμβαση αφαιρούνται από την άρθρωση τα προσβεβλημένα θραύσματα χόνδρου, θρόμβοι κ. λπ. Στο στάδιο 3 της νόσου, το είδος της παρέμβασης που περιγράφεται δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.

Για τη μείωση του φορτίου χρησιμοποιείται περιαρθρική οστεοτομία. Αποδεικνύεται ότι εκτελείται όταν η άρθρωση δεν έχει ακόμη καταστραφεί εντελώς.

Για την ανακούφιση της άρθρωσης που έχει προσβληθεί από την εκφυλιστική διαδικασία, χρησιμοποιούνται μπαστούνια και ορθωτικά.

Η διάρκεια της θεραπείας της νόσου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η πορεία της θεραπείας με χονδροπροστατευτικά μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη - έξι μήνες ή και περισσότερο, καθώς η επίδρασή τους εκδηλώνεται μάλλον αργά. Ένας ειδικευμένος γιατρός μπορεί να καθορίσει πόσο καιρό θα λάβετε τα συνταγογραφούμενα φάρμακα.

Η χρήση χονδροπροστατευτών στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Για την ανακούφιση του πόνου, οι γιατροί συνταγογραφούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).

Ωστόσο, ακόμη και τα ΜΣΑΦ νέας γενιάς δεν μπορούν να αποτρέψουν την εξάπλωση της παθολογικής διαδικασίας. Τα χονδροπροστατευτικά χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για τη μείωση της έντασης του εκφυλισμού των αρθρώσεων και την αποκατάσταση της φυσιολογικής κινητικότητας.

Τα σύγχρονα φάρμακα αυτής της ομάδας βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού των αρθρώσεων. Αυτό οφείλεται στην περιεκτικότητα σε χονδροϊτίνη σε αυτά. Είναι ένα φυσικό μέρος του χόνδρου. Η συνεχής χρήση φαρμάκων αυτής της ομάδας θα βοηθήσει στην αποκατάστασή τους και στη βελτίωση της υγείας.

Παρά το ευρύ φάσμα των φαρμάκων που προσφέρονται, μόνο ένας γιατρός μπορεί να αποφασίσει ποιο είναι κατάλληλο για έναν ασθενή. Η ένεση χονδροπροστατευτών δεν εμφανίζεται σε όλους, τα ίδια τα φάρμακα αραιώνονται σε ειδικούς διαλύτες.

Η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής ενδείκνυται εάν ο ασθενής ακολουθεί τους κανόνες μιας ισορροπημένης διατροφής, παίρνει άλλα φάρμακα για την υποστήριξη των αρθρώσεων.

Ο ρόλος της άσκησης και της φυσικοθεραπείας στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Με την περιγραφόμενη παθολογία, ο ασθενής αντενδείκνυται κατηγορηματικά με έναν ξαπλωμένο τρόπο ζωής. Η σωματική δραστηριότητα σε οποιαδήποτε μυοσκελετική διαταραχή είναι απλά απαραίτητη για όλες τις κατηγορίες ασθενών. Φυσικά πρέπει να δοσομετρηθεί. Κάθε άσκηση εκτελείται αποκλειστικά υπό ιατρική επίβλεψη.

Ένας τραυματολόγος ή ένας θεραπευτής αποκατάστασης επιλέγει ξεχωριστά ειδικές ασκήσεις για κάθε ασθενή. Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε ότι διαφορετικές κατηγορίες τάξεων που βρίσκονται στο διαδίκτυο είναι κατάλληλες για όλους τους ασθενείς χωρίς εξαίρεση.

Για κάποιους μπορεί να είναι πολύ χρήσιμοι, ενώ για άλλους μπορεί να κάνουν μεγάλο κακό. Όλα τα φορτία πρέπει να είναι ήπια και να στοχεύουν στην ταχύτερη και πληρέστερη αποκατάσταση των λειτουργιών των προσβεβλημένων αρθρώσεων.

Στο σπίτι, συνιστάται να κάνετε μια απλή άσκηση: ενώ είστε ξαπλωμένοι, σηκώστε το πόδι σας, κρατήστε το για λίγα λεπτά και στη συνέχεια χαμηλώστε το ξανά. Είναι ακίνδυνο και μπορεί να γίνει και από ασθενείς στο τρίτο στάδιο της νόσου. Οι ασκήσεις για το τέντωμα της αρθρικής κάψουλας εκτελούνται υπό ιατρική παρακολούθηση. Ωστόσο, εάν προκαλεί πόνο, η εκτέλεση πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι θεραπείας μιας ασθένειας περιλαμβάνουν:

• μασάζ (απαγορεύεται αυστηρά να το κάνετε χωρίς ιατρική βεβαίωση).
• χειρωνακτική θεραπεία (θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ήπια, να μην προκαλεί ενόχληση).
• ιατρική θεραπεία με λέιζερ?
• Επίδραση σε ρεφλεξογόνα σημεία με τις καλύτερες βελόνες.
• Θεραπεία με ζέστη ή κρύο (και πάλι, δεν χρειάζεται να κάνετε θερμικές θεραπείες στο σπίτι).
• Επεξεργασία μαγνητικού πεδίου;
• Φωνοφόρηση;
• Ηλεκτροφόρηση;
• Παραφινοθεραπεία;
• Επεξεργασία οζοκερίτη;
• Moxibustion με αψιθιά.

Διατροφή για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος

Η σωστή διατροφή είναι η βάση για την επιτυχή αντιμετώπιση των εκφυλιστικών παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Λόγω μιας ακατάλληλης διατροφής, ο ασθενής μπορεί να πάρει βάρος. Η έλλειψη βιταμινών και μικροστοιχείων επιδεινώνει την πορεία της παθολογίας.

Οποιοσδήποτε με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος θα πρέπει να αυξήσει την ποσότητα των εμπλουτισμένων με βιταμίνες και μέταλλα τρόφιμα στην καθημερινή του διατροφή.

Οι διατροφολόγοι συνιστούν την προσεκτική παρακολούθηση της περιεκτικότητας σε θερμίδες των τροφίμων. Η νηστεία ή οι ακραίες δίαιτες απαγορεύονται αυστηρά. Μπορούν να βλάψουν, το σωματικό βάρος θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Είναι απαραίτητο να διασφαλίσετε ότι το πρωινό είναι ισορροπημένο. Πρέπει να τρώτε τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα. Για σνακ, συνιστάται η χρήση φρούτων και ψωμιού.

Εξαιρούνται τα ακόλουθα τρόφιμα και πιάτα:

• γλυκιά λεμονάδα?
• λιπαρά γεύματα?
• ημικατεργασμένα προϊόντα?
• Μπαχαρικά;
• Πιάτα με ενισχυτικά γεύσης και οσμής.
• Λιπαρά κρέας;
• τηγανητά πιάτα?
• Λευκό λάχανο;
• Ντομάτες και πιπεριές;
• Πορτοκάλια, λεμόνια;
• Σοκολάτα;
• Μπανάνες, σταφύλια (είναι πολύ πλούσια σε θερμίδες).

Τα ζελέ από κρέας και ζελέ είναι χρήσιμα. Περιέχουν μεγάλη ποσότητα κολλαγόνου, το οποίο βοηθά στην αποκατάσταση των οστών. Το ζελέ παρασκευάζεται έτσι ώστε να περιέχει λιγότερο λίπος, επομένως η περιεκτικότητα σε θερμίδες είναι χαμηλότερη.

Πηγές πρωτεΐνης για άτομα με οστεοαρθρίτιδα μπορεί να είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα - τυρί, τυρί κότατζ ή κεφίρ. Είναι πολύ χρήσιμο να καταναλώνετε όσπρια. Φροντίστε να συμπεριλάβετε ξηρούς καρπούς στη διατροφή σας.

Είναι απαραίτητο να τηρείτε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ. Εάν δεν υπάρχουν συνοδά νεφρικά νοσήματα, συνιστάται η κατανάλωση περίπου 2 λίτρων νερού.

Σχετικά με την εναλλακτική θεραπεία της νόσου

Αξίζει να θυμηθούμε ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν αποτελεσματικές μεθόδους επίσημης ιατρικής. Και επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε σύνθετη θεραπεία, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη θεραπεία για αυτή τη σοβαρή ασθένεια.

Για να ανακουφίσετε το πρήξιμο στα γόνατα, χρησιμοποιήστε κανονική σόδα. Το ύφασμα υγραίνεται με σόδα και τυλίγεται γύρω από το γόνατο. Στο επάνω μέρος, για να αυξήσετε το θερμικό αποτέλεσμα, συνιστάται να τοποθετήσετε μια πλαστική σακούλα. Κρατήστε την έτοιμη κομπρέσα όλη τη νύχτα.

Μια παρόμοια κομπρέσα γίνεται με την προσθήκη επιτραπέζιου ξιδιού. Τα δισκία ακετυλοσαλικυλικού οξέος πρέπει να λαμβάνονται παράλληλα με την εφαρμογή κομπρέσας.

Τα φύλλα της κολλιτσίδας είναι πολύ χρήσιμα για το γόνατο. Πριν από την εφαρμογή των φύλλων, συνιστάται να λιπαίνετε το γόνατο με φυτικό λάδι. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλά στρώματα φύλλων.

Όλα αυτά είναι συσκευασμένα σε πλαστική σακούλα. Οι κομπρέσες με φύλλα σημύδας γίνονται με τον ίδιο τρόπο.

Η φαρμακευτική χολή είναι καλή στην ανακούφιση από τη φλεγμονή, το πρήξιμο και τον πόνο. Χρησιμοποιείται τη νύχτα με τη μορφή θερμαντικών κομπρέσων. Η χολή πρακτικά δεν έχει παρενέργειες.

Η θεραπεία με μέλι πραγματοποιείται σε περιπτώσεις που ο ασθενής δεν είναι αλλεργικός σε αυτό. Αφού ζεσταθεί η πονεμένη άρθρωση με θερμαντικό επίθεμα, θα πρέπει να λιπανθεί με μέλι και να γίνει απαλό μασάζ. Στη συνέχεια, συνδέστε τα φύλλα της κολλιτσίδας στο γόνατο.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Η πρόληψη μιας ασθένειας είναι πολύ πιο εύκολη από τη θεραπεία της. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• υψηλής ποιότητας, ισορροπημένη διατροφή με τη χρήση επαρκούς ποσότητας πρωτεϊνών, βιταμινών και ασβεστίου.
• Εξάλειψη κακών συνηθειών.
• την καταπολέμηση της παχυσαρκίας·
• Ομαλοποίηση της σωματικής δραστηριότητας.
• Πρόληψη τραυματισμών των αρθρώσεων κατά την άσκηση ή τη βαριά σωματική εργασία.

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό. Σε μια κλινική συνέντευξη μπορεί να προσδιοριστεί ποιος γιατρός θεραπεύει την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Συνιστάται να υποβληθείτε σε πλήρη ιατρική εξέταση για να μάθετε την αιτία ανάπτυξης της νόσου.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια σοβαρή ασθένεια: εάν δεν παρατηρηθεί, υπάρχει κίνδυνος αναπηρίας και πλήρους ακινησίας. Για να μην συμβεί αυτό, πρέπει να θεραπεύσετε σωστά την προσβεβλημένη άρθρωση. Τα θεραπευτικά μέτρα που ξεκινούν σε πρώιμο στάδιο συμβάλλουν στην σχεδόν πλήρη ύφεση αυτής της παθολογίας, βοηθούν στη διατήρηση υψηλών επιδόσεων και ποιότητας ζωής.